استخدام مهندس بدون سابقه كار بهتر است يا با سابقه!
به نام خدا
با نگاهي به ستون استخدامي روزنامه ها و مطبوعات مي توان اطلاعات جالبي در مورد وضعيت نيروي انساني متخصص شركتها ي ايراني دست يافت. به عنوان مثال آگهيهاي مشابه استخدام مهندس عمران با 10 سال سابقه كار و يا آگهي استخدام مهندس معمار با حداقل 8 سال سابقه كار. اين آگهي ها در يك جمله مشتركند و آن تاكيد بر سابقه كار متقاضيان است. تقريبا همه آگهي ها در ايران به همين فرمت نوشته مي شوند. براي بسياري از افراد به خصوص فارغ التحصيلان جديد، همواره اين سئوال وجود دارد. وضعيت افراد بدون سابقه كار چه مي شود. پس افراد بدون سابقه چگونه استخدام شوند، يا اگر فرصت كار به من داده نشود چگونه مي توانم سابقه كار بدست آورم.
اين مسئله نشانگر يكي از تفاوتهاي عمده ميان صنايع ايران با كشورهاي پيشرفته است. اين تفاوت ناشي از ضعف آموزش فني حين كار دراين شركتها است. شركتهاي غربي معمولا در يك زمينه خاص كاملا متخصص هستند و در لبه تكنولوژي جهاني در اين زمينه قرار دارند. اغلب آنها براي استخدام نيرو، افراد بدون سابقه را ترجيح مي دهند. اين افراد حين كار تحت آموزش قرارگرفته و زير نظر متخصصين ارشد آن سازمان مشغول به كار مي شوند و در طول زمان با نشان دادن استعداد و پرورش قابليتهاي خود در آن شركت پيشرفت كرده و به مدارج بالاتري مي رسند.
از نظر اين شركتها نيروي متخصص جزو سرمايه هاي اصلي شركت محسوب ميشود، زيرا برخلاف ماشين آلات كه به سادگي قابل جايگزيني هستند، جذب و آموزش نيروي متخصص به سالها زمان و هزينه بالا نياز دارد و از دست دادن اين نيرو به سادگي قابل جبران نيست. بنابراين اين شركتها، برنامه هاي وسيعي براي حفظ نيروهاي موجود خود دارند. از اين رو در شركتهاي خارجي، معمولا استخدام مهندسين يا كارشناسان با تجربه كمتر مورد نياز سازمان مي باشد و در صورت نياز به جايگزيني براي يك پست رده بالا، در بسياري مواقع از كارمندان و متخصصين موجود در شركت كه سالها در محيط شركت تجربه كسب كرده اند استفاده مي شود. از اين رو آگهي هاي استخدام با عنوان استخدام معماري با سليقه و خلاق، با بيش از 15 سال سابقه كار به ندرت در شركت هاي خارجي ديده مي شود.
اما در ايران مسئله برعكس است. اكثر شركتهاي ايراني، فاقد تكنولوژي جهاني هستند. آنها اغلب مونتاژكار و كار بر تكنولوژي دسته چندم غربي هستند. مديران اين شركتها به نفرات متخصص نه به عنوان سرمايه هاي شركت بلكه به عنوان نيروي كار يدي (work force) نگاه مي كنند كه هر لحظه قابل جايگزيني است. شركتهاي ايراني به ندرت براي آموزش پرسنل خود هزينه مي كنند و بسياري از آنها براي نگاهداشت پرسنل متخصص خود نيز هيچ برنامه خاصي را ندارند .به همين دليل است كه در اغلب شركتهاي ايراني نيرو يمتخصص بيش از سه يا چهارسال دريكجا نمي ماند و جذب شركت جديدي مي شود. براي جبران اين نقص، شركت مجبور به استخدام نيروي متخصص با سابقه بالا مي باشد. براي همين است كه آگهي هاي با عنوان استخدام مهندس صنايع در تهران با بيش از 15 سال سابقه و يا جذب مدير فني با 20 سال سابقه، همچنان آگهي هاي اصلي استخدامي مطبوعات است و شركتها تمايلي براي جذب نيروي بدون سابقه ندارند.
اما اين موضوع اشكالات بسيار زيادي را در آينده ايجاد مي كند. بدليل آنكه نيروي جديد با وجود آنكه سابقه بالايي دارد، در بهترين حالت نيازمند يك زمان حدودا يكساله است تا با سيستم توليد شركت جديد و نوع توليد يا خدمات، سيستم فروش و مالي و اداري و سبك مديريتي شركت جديد تطبيق يابد كه در بسياري از موارد هم نيروي جديد قابليت چنين كاري را ندارد و پس از مدتي مجبور به ترك سازمان خواهد شد. اين مسئله ضررهاي هنگفتي را به مجموعه وارد مي كند. بنابراين توصيه متخصصين منابع انساني همواره اين است كه نسبت به استخدام نيروي انساني تازه كار اقدام شود و با سرمايه گذاري بر روي آموزش اين نيرو، نسبت به ارتقاي نيروي متخصص اقدام و با اجراي برنامه هاي نگهداشت پرسنل اقدام به حفظ نيروي متخصص در درازمدت نمايند.
منبع:
https://vatanjob.com/should-i-recruite-new-grads-engineer
برچسب: ،
ادامه مطلب